- عالی مقام
آنکه مقام رفیع دارد، بلندمرتبه
معنی عالی مقام - جستجوی لغت در جدول جو
- عالی مقام (مَ)
عالیجاه. بلندمرتبت. آنکه مقام رفیع و بالا دارد: در سلک سایر خدام عالی مقام تنظیم گردید. (حبیب السیر ج 3 ص 352).
راز درون پرده ز رندان مست پرس
کاین حال نیست زاهد عالی مقام را.
حافظ
راز درون پرده ز رندان مست پرس
کاین حال نیست زاهد عالی مقام را.
حافظ
- عالی مقام
بلند گاه بلند پایه آن که مقامی رفیع دارد بلند مرتبت
- عالی مقام
صاحب منصب، عالی رتبه، والامقام
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مَ)
لغت نامه دهخدا
آنکه منزلت و مقام رفیع دارد. آنکه مکان شریف دارد. عالیقدر. عالیجاه:
بگشا ز بال همت عالی مکان گره
تا کی شوی چو بیضه در این آشیان گره.
صائب (از آنندراج)
بگشا ز بال همت عالی مکان گره
تا کی شوی چو بیضه در این آشیان گره.
صائب (از آنندراج)
بلند مرتبه والا مقام، از عناوین احترام آمیز که در مکاتبات به کار برند
